Het gebruik van zilver met zijn eigenschappen vindt men terug in alle menselijke beschavingen. De Maya’s, Egypte, China, Persia. Ook hier in Europa wist men al heel vroeg de werking van dit edelmetaal. Denk hierbij aan de sprookjes waarin zilver nodig was om het kwaad te bestrijden. Toen men in Europa bekend raakte met Chirurgie vanuit Perzië werd bij voorkeur gewerkt gereedschap van zilver. Ook werden wonden van diverse aard behandeld met zilver.

Tegenwoordig wordt zilver in heel veel producten verwerkt. Van pleisters tot waterzuiveringssystemen van ziekenhuizen. Dit alles gebaseerd op de therapeutische werking van zilver. In de medische wereld stijgt ook weer de belangstelling.

Zilver bestaat als neutraal atoom uit 47 protonen en 47 elektronen. Met 47 protonen en 46 elektronen is het positief geladen. Door oxidatie ontstaan positief geladen zilverionen (Ag+). In contact met vocht komen meer Ag+ vrij. Het Ag+ bindt zich met eiwitten die een functionele rol spelen in de strijd tegen ruwe en schrale tepels. Als deze Ag+ zich gebonden heeft met deze eiwitten wijzigen ze de structuur ervan.